Kasık ve but bölgesindeki ağrı ve uyuşmaların biraz ihmal edilen bir tipi sırt ve belin birleşme yerindeki problemden kaynaklanmaktadır. Torakolomber bileşke sendromu, posterior ramus sendromu veya Maigne sendromu olarak adlandırılan bu sorun az bilinmesi ve belirtilerinin müphem olması nedeniyle gözden kaçabilmektedir. Maigne sendromunun fark edilmesini güçleştiren en önemli neden, sorunun kaynağı ile şikayetlerin ortaya çıktığı bölgelerin genelde farklı olmasıdır. Vücudun bir yerindeki bozukluğun başka bir yerde ağrı oluşturmasına yansıyan ağrı denilmektedir. Maigne sendromunda ağrı en sık olarak karnın alt kesimi, kasık, leğen kemiği ve but bölgesinde (kaba etlerde) hissedilir. Bu şikayetlerin kaynağı ise sırtın alt kesimindeki T12 omur kemiği ile ona komşu olan belin en üst omuru L1 arasındaki eklemdir. Bazen sorun T12 ile onun üzerindeki T11 sırt omuru arasındaki eklemden kaynaklanabilir.
Sırt ve Belin Birleşme Yeri Neden Önemlidir?
Omurgamız bel seviyesinde daha hareketliyken sırt nispeten daha katı yapıdadır. Bel omurları öne ve arkaya eğilmeye izin verirken dönme hareketi neredeyse hiç yapmaz. Sırt omurları ise bir miktar dönme hareketi yapabilir. Hareket yönündeki bu değişim sırt ve bel arasındaki omur eklemlerine fazladan yük olarak yansıyabilir. Sırtta gerçekleşen dönme hareketinin bele yasımaması için bu bölgedeki eklem ve yumuşak dokular kuvvetin büyük bölümünü emer. Gövdenin çok sayıda dönme hareketi yapması bu yapıların uzun vadede zedelenme riskini arttırır. Travmalarda sırtın en alt seviyesindeki T11, T12 ve belin üst seviyesindeki L1 omur kemiği en çok yaralanma ihtimali olan yerlerdendir.
Maigne Sendromunda Ağrı
Maigne sendromunda ağrı genelde tek taraflı olarak belin alt kısımları, kaba etler veya kasıkta (cinsel organlarda) hissedilir. Buna karşın sorunun kaynağı olan belin üst ve sırtın alt kesiminde şikayet olmaz. Şikayetlerin bu şekilde dağılım göstermesi sinir liflerinin izlediği yolla alakalıdır. Sırt-bel kavşağından çıkan sinirler kaba etler ve kasık bölgesine doğru gider. Sırt ve bel arası eklemdeki küçük yıpranma ve zedelenmelerin bu sinir köklerini rahatsız ederek yansıyan ağrıya yol açtığı düşünülmektedir. Şikayetlerin benzerliğinden ötürü Maigne sendromu sıklıkla sakroiliak eklem disfonksiyonu, bel fıtığı ve tensor fasya lata sendromu ile karışabilmektedir. Sorunun kaynağına inilmeden sadece ağrıyı gidermek için tedavi yapıldığında şikayetler kronikleşebilir.
Maigne Sendromuna Nasıl Tanı Konulur?
Maigne sendromu için spesifik bir laboratuvar testi veya görüntüleme yoktur. Tanı klinik olarak yani şikayetler ve fizik muayeneden yola çıkılarak konulur. Elle yapılan “cilt yuvarlama testi” sırt cildindeki gerginlik ve aşırı hassasiyeti gösterebilir.
Tedavisi
Omurga manipülasyon teknikleri (manuel terapi) tedavide kullanılan yöntemdir. Ayrıca hastanın kendi kendine yapabileceği bazı egzersiz hareketleri omurga diziliminin düzelmesini sağlayabilir. Omurga kemiklerinin arka tarafta birbiriyle yaptıkları eklemler olan faset eklemlere lokal enjeksiyon (iğne tedavisi) yararlı olabilmektedir. İyileşmenin kalıcı olması için uzun dönemde postürün düzeltilmesi, kor kaslarının güçlendirilmesi ve ağrıya neden olmuş stresli aktivitelerden kaçınmak gerekir.
