Teres major, omuzda bulunan bir kastır. Kürek kemiği (skapula) ile kol kemiği (humerus) arasında yer alır. Kolun arkaya götürülmesine (ekstansiyon), gövdeye yaklaştırılmasına (adduksiyon) ve içe döndürülmesine yardım eder. Ancak rotator kaf denilen omuzu döndüren dörtlü kas grubu arasında yer almaz. Supraspianatus, infraspinatus, teres minor ve subskapularis kaslarından oluşan rotator kaf kasları omuz eklem kapsülüne tutunurken teres major daha aşağıya, humerus kemiğinin intertuberküler oluğuna tutunur.
Teres Major Sendromu Nedir?
Teres major kası miyofasiyal ağrı sendromu geliştirmeye yatkın bir kastır. Spor, düşme, trafik kazası gibi durumlarda gerilme veya direkt darbe tipi yaralanmalar sonucu zedelenebilir. İş gereği sürekli yukarı ve arkaya uzanmayı gerektiren hareketlerin yapılması da tekrarlayıcı mikrotravma oluşturarak teres major kasında miyofasiyal ağrı gelişmesine yol açabilir.
Miyofasiyal ağrı sendromu vücudun bir kısmında bölgesel ağrı yapan kronik bir durumdur. Miyofasiyal ağrı sendromunun belirleyici özelliği etkilenen bölgenin muayenesinde tetik noktaların tespit edilmesidir. Tetik noktalar bastırılınca ağrı oluşur. Kaslar içindeki bu gergin ve hassas lifler halk arasında kulunç olarak da adlandırılır. Her ne kadar lokal bir alanda ağrıya neden olsa da, vücudun başka kısımlarına da yansıma yapabilir. Bu nedenle tanı koymak zorlaşabilir, başka hastalıklarla karışabilir. Miyofasiyal ağrı sendromunun tanınmaması gereksiz tetkik ve tedavilere neden olabilir. Teres major sendromunda ağrı omuzdan kola yayılabilir.
Miyofasiyal ağrı sendromunda etkilenen kasın üzerine bastırılması veya gerilmesi ile ağrı oluşur. Bu sırada kasta istemsiz seğirme ve kişide “zıplama belirtisi” denilen karakteristik tepki görülebilir. Teres major sendromu, kürek kemiğinin dış yan kısmındaki teres major kasının tetik nokta oluşturmasına bağlı gelişir. Kas dokunularak muayene edildiğinde içinde gergin lifler hissedilir. Tetik noktaların nasıl ve neden oluştuğu net olarak bilinmemektedir. Ani travma, tekrarlayıcı zorlanmalar veya omuz kuşağı kaslarının kuvveti arasındaki dengesizlikler başlatıcı neden olabilir.
Kondisyon sağlanmadan spora başlamak, duruş bozukluğu, eskiden olmuş yaralanmalar, kronik stres, depresyon, kötü beslenme gibi faktörler miyofasiyal ağrı sendromu gelişmesi için risk faktörüdür.
Ağrı ile beraber kas tutukluğu ve zayıflığı da olabilir. Sonuçta kişide fonksiyonel kısıtlılık gelişerek günlük yaşamını etkileyebilir. Miyofasiyal ağrı sendromu tek başına veya boyun fıtığı, rotator kaf yırtığı gibi başka hastalıklarla beraber bulunabilir.
Belirti ve Bulgular
Teres major sendromunun başlıca bulgusu, omzun arkasında kürek kemiği (skapula) dış yan tarafındaki teres major kasında muayene ile tetik nokta olmasıdır. Bastırma veya germe şeklindeki mekanik uyarı ile hem o bölgede hem de omuz ve kola yayılan ağrı oluşabilir. Zıplama belirtisi de karakteristiktir.
Tanı
Objektif tanı testi yoktur. Kan tetkikleri, görüntüleme yöntemleri, EMG gibi araçlarla miyofasiyal ağrı sendromuna spesifik bulgular tespit edilemez. Tanı tıbbi öykü ve fizik muayene bulguları ile konulur. Benzer belirtilere yol açabilecek diğer hastalık ve sorunlar dışlanmalıdır.
Ayırıcı Tanı
Omuz bursiti, tendinit, rotator kaf yırtığı, boyun fıtığı gibi sorunlar benzer bulgulara yol açabilir. MRG, ultrasonografi gibi görüntüleme yöntemleri bu durumları ayırt etmek için kullanılabilir. Romatizmal hastalıklar, kas iltihabı, fibromiyalji, multiple skleroz gibi başka rahatsızlıklar da var olan ek belirti ve bulgulara göre dikkate alınmalıdır. Psikolojik hastalıklar miyofasiyal ağrı sendromu ile beraber bulunabilir, şikayetleri arttırabilir veya maskeleyebilir.
Tedavi
Tedavide kastaki tetik nokta bloke edilerek kas rahatlatılır. Bunun için lokal anestezik enjeksiyonu veya kuru iğneleme yapılabilir. TENS, sıcak veya soğuk uygulamalar, egzersiz gibi fizik tedavi yöntemleri de etkilidir. Eşlik eden fibromiyalji, depresyon, anksiyete gibi sorunlar varsa uygun tedaviler verilir.
Referans
- Fitzpatrick D, Cagle P, Flatow E. Isolated Teres Major Rupture: A case report with a suggested dedicated imaging protocol and review of the literature. J Radiol Case Rep. 2016;10(4):31–36. Published 2016 Apr 30.
